نقش عزت‌نفس و خودپنداره از پیری در پیش‌بینی مشارکت در فیزیوتراپی

نویسندگان

    زهره زادحسن گروه روانشناسی و مشاوره، موسسه پژوهشی کی من، اونتاریو، تورنتو، کانادا
    سیدهادی سیدعلی تبار * گروه روانشناسی و مشاوره، موسسه پژوهشی کی من، اونتاریو، تورنتو، کانادا hadialitabar@kmanresce.ca

کلمات کلیدی:

مشارکت در فیزیوتراپی, عزت‌نفس, خودپنداره از پیری, عوامل روان‌شناختی

چکیده

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین عزت‌نفس، خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی در میان بزرگسالان تهران انجام شده است. این مطالعه بررسی می‌کند که چگونه این عوامل روان‌شناختی پیش‌بینی‌کننده‌های مشارکت در برنامه‌های فیزیوتراپی هستند. این مطالعه با طراحی مقطعی و شامل ۱۶۰ شرکت‌کننده به صورت تصادفی از تهران انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه مشارکت در فیزیوتراپی، مقیاس عزت‌نفس روزنبرگ و پرسشنامه خودپنداره از پیری جمع‌آوری شدند. تحلیل‌های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی با استفاده از نرم‌افزار SPSS-27 برای ارزیابی روابط بین متغیرها انجام شد. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری بین عزت‌نفس و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.45, p < 0.01) و بین خودپنداره از پیری و مشارکت در فیزیوتراپی (r = 0.39, p < 0.01) وجود دارد. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که عزت‌نفس (B = 0.53, p < 0.01) و خودپنداره از پیری (B = 0.41, p < 0.01) پیش‌بین‌های معناداری برای مشارکت در فیزیوتراپی هستند. این مطالعه نتیجه‌گیری می‌کند که تقویت عزت‌نفس و پرورش نگرش‌های مثبت نسبت به پیری می‌تواند به طور قابل توجهی مشارکت در فیزیوتراپی را افزایش دهد. این یافته‌ها اهمیت مداخلات روان‌شناختی در ارتقای رفتارهای سلامت جسمی را برجسته می‌کند.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۳/۰۳/۳۰

ارسال

۱۴۰۳/۰۲/۰۳

بازنگری

۱۴۰۳/۰۳/۱۳

پذیرش

۱۴۰۳/۰۳/۱۷

شماره

نوع مقاله

Articles

ارجاع به مقاله

نقش عزت‌نفس و خودپنداره از پیری در پیش‌بینی مشارکت در فیزیوتراپی. (1403). طول عمر، 2(1)، 45-55. https://quarterlylongevity.com/index.php/longevity/article/view/21