طول عمر

هدف این مطالعه بررسی جامع مراحل کلیدی، بینش‌های صنعتی و استراتژی‌های موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی می‌باشد. در این پژوهش از روش مرور ادبیات با تحلیل توصیفی استفاده شده است. مطالعات و مقالات مرتبط با حوزه هیدروتراپی و کسب و کارهای درمانی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر گردآوری و بررسی شدند. اطلاعات استخراج شده با استفاده از معیارهای کیفی و کمی مورد ارزیابی قرار گرفته و روندهای بازار، فرصت‌ها و تهدیدهای موجود، و استراتژی‌های مدیریتی و بازاریابی در این حوزه تحلیل شده‌اند. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی مستلزم ترکیب دقیق تحقیقات بازار، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، تدوین استراتژی‌های بازاریابی کارآمد و مدیریت کیفیت خدمات است. همچنین، دیجیتالیزه کردن فرآیندها و نوآوری در ارائه خدمات، از عوامل کلیدی در افزایش رضایت مشتریان و بهره‌وری اقتصادی به شمار می‌آیند. این مطالعه تأکید می‌کند که تلفیق رویکردهای مدیریتی مدرن با نوآوری‌های فناورانه می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد یک کسب و کار هیدروتراپی موفق و پایدار شود. مدیران و کارآفرینان با استفاده از داده‌های دقیق بازار و اتخاذ استراتژی‌های نوین، می‌توانند فرصت‌های موجود را به بهترین نحو بهره‌برداری کنند.

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ورزش‌های آبی بر سلامت جسمانی و روانی سالمندان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه مروری توصیفی است که با مرور مقالات منتشرشده در بازه زمانی 2014 تا 2024 صورت گرفت. اطلاعات از پایگاه‌های معتبری مانند PubMed، Scopus، Google Scholar، و SID استخراج شدند. معیارهای ورود شامل مقالات مرتبط با تأثیر ورزش‌های آبی بر سالمندان بود که به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شده بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کیفی و مقایسه‌ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که ورزش‌های آبی تأثیر معناداری بر کاهش دردهای مزمن، بهبود تعادل حرکتی، افزایش دامنه حرکتی، و کاهش علائم افسردگی و اضطراب در سالمندان دارد. همچنین این ورزش‌ها به‌طور چشمگیری کیفیت خواب و رضایت از زندگی را افزایش می‌دهند. مقایسه با سایر روش‌های ورزشی نیز نشان داد که ورزش‌های آبی در کاهش ریسک افتادن و بهبود عملکرد حرکتی، اثربخشی بالاتری دارد. ورزش‌های آبی می‌توانند به‌عنوان یکی از مؤثرترین روش‌ها برای ارتقای سلامت جسمانی و روانی سالمندان به‌کار گرفته شوند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد محیط آب نظیر کاهش فشار بر مفاصل و ایجاد حس امنیت، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پیشگیری و توان‌بخشی در این گروه سنی تبدیل می‌کند. گسترش دسترسی به امکانات ورزش‌های آبی و افزایش آگاهی درباره فواید آن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سالمندان کمک شایانی کند.

این مطالعه به بررسی تأثیر مداخلات شناختی و جسمانی بر کیفیت زندگی و استرس ورزشکاران بازنشسته میانسال می‌پردازد. با استفاده از روش تحلیل روایی و توصیفی، مقالات منتشرشده بین سال‌های 2020 تا 2024 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخلات جسمانی مانند تمرینات هوازی، مقاومتی و انعطاف‌پذیری، با بهبود سلامت فیزیکی، افزایش قدرت عضلانی و تقویت سیستم ایمنی، به بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس منجر می‌شوند. از سوی دیگر، مداخلات شناختی مانند تمرینات ذهن‌آگاهی و درمان شناختی-رفتاری، با تغییر الگوهای فکری منفی و افزایش مهارت‌های مقابله‌ای، تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و کاهش استرس دارند. ترکیب این دو نوع مداخله، اثرات هم‌افزایی ایجاد کرده و به بهبود سلامت کلی و افزایش طول عمر کمک می‌کند. با این حال، محدودیت‌هایی مانند نیاز به تعهد بلندمدت، دسترسی به منابع و تخصص حرفه‌ای، ممکن است اجرای این مداخلات را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، توصیه می‌شود برنامه‌های مداخله‌ای ترکیبی و شخصی‌سازی‌شده با در نظر گرفتن نیازها و شرایط فردی طراحی شوند تا به بهبود کیفیت زندگی، کاهش استرس و پیشگیری از بیماری‌ها در ورزشکاران بازنشسته میانسال کمک کنند.

هدف این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در حوزه سلامت و ورزش است. این مطالعه از نوع کاربردی و پیمایشی است. جامعه آماری شامل ۱۳۷ نفر از مدیران، متخصصان و کارکنان شرکت‌های فعال در حوزه استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در سلامت و ورزش بود که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه محقق‌ساخته شامل ۳۹ گویه در شش بعد جمع‌آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های اسمیرنوف-کلموگروف برای بررسی نرمال بودن توزیع، تحلیل عاملی تأییدی و آزمون فریدمن برای رتبه‌بندی عوامل استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که عوامل مدیریتی با میانگین 4.79 مهم‌ترین نقش را در توسعه استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در حوزه سلامت و ورزش ایفا می‌کنند. عوامل اقتصادی با میانگین 4.55 و تبلیغاتی با میانگین 4.33 به ترتیب در رتبه‌های دوم و سوم قرار گرفتند. عوامل نوآوری، شناخت و آگاهی و فرهنگی نیز در رتبه‌های بعدی بودند. تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که تمامی گویه‌ها بارهای عاملی مناسب و بزرگ‌تر از 0.4 دارند که بیانگر روایی سازه پرسشنامه است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که مدیریت کارآمد و تأمین منابع مالی کافی از عوامل کلیدی در توسعه استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی هستند. به علاوه، تبلیغات مؤثر و افزایش آگاهی عمومی می‌توانند پذیرش این فناوری را تسهیل کنند. این نتایج می‌تواند به سیاست‌گذاران و مدیران در تدوین استراتژی‌های مؤثر برای گسترش استارت‌آپ‌های هوش مصنوعی در حوزه سلامت و ورزش کمک کند.

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی تکنیک ذن بر امواج آلفا در سالمندان مقیم در آسایشگاه کهریزک می‌باشد. پژوهش نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کلیه سالمندان مقیم آسایشگاه کهریزک تهران در سال 1402 بود ، که از بین آن‌ها 42 نفر (20 مرد و 22 زن) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و بعد از همتا شدن بر اساس سن، جنس و وضعیت شناختی به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند (21 نفر گروه آزمایش و 21 نفر گروه کنترل). ابزارهای استفاده شده در این پژوهش پرسشنامه موکا برای تشخیص اختلالات شناختی خفیف و دستگاه الکتروآنسفالوگرافی بود. ابتدا امواج مغزی هر دو گروه ثبت شد. سیگنال‌ها با استفاده از 19 الکترود دستگاه sienna EEG 40 کاناله ثبت گردید. سپس برای گروه آزمایش 20 جلسه آموزش تکنیک ذن اجرا گردید و مجددا از هر دوگروه EEG گرفته شد. آنالیز بر روی الکترودهای پیشانی، آهیانه، گیجگاهی، پس‌سری و مرکزی با کمک جعبه ابزار EEGLAB در نرم افزار MATLAB انجام شد و توان امواج مغزی آلفا با تحلیل کوواریانس در نرم افزار SPSS26 محاسبه گردید (P<0.05). نتایج نشان داد که توان آلفای گروه آزمایش بالاتر از گروه کنترل بود(P<0.05). سه متغیر وابسته امواج گیجگاهی [F(1,35)= 18,915, p<.001]، پس سری [F(1,35)= 6.835, p<.001]، مرکزی [F(1,35)= 6.674, p<.001] معنادار بودند و مقدار ایتا نشان می‌دهد که تقریبا 35 درصد از واریانس امواج گیجگاهی، 16 درصد واریانس امواج پس‌سری، و همچنین تقریبا 16 درصد از امواج مرکزی بوسیله تاثیرآموزش تکنیک ذن در گروه آزمایش سالمندان قابل تبیین است. اما این روش آموزشی نتوانست در تغییر نمره پیشانی و آهیانه در پس‌آزمون نسبت به گروه کنترل اثر بگذارد.

این مطالعه به بررسی تأثیر مداخلات شناختی و جسمانی بر کیفیت زندگی و استرس ورزشکاران بازنشسته میانسال می‌پردازد. با استفاده از روش تحلیل روایی و توصیفی، مقالات منتشرشده بین سال‌های 2020 تا 2024 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخلات جسمانی مانند تمرینات هوازی، مقاومتی و انعطاف‌پذیری، با بهبود سلامت فیزیکی، افزایش قدرت عضلانی و تقویت سیستم ایمنی، به بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس منجر می‌شوند. از سوی دیگر، مداخلات شناختی مانند تمرینات ذهن‌آگاهی و درمان شناختی-رفتاری، با تغییر الگوهای فکری منفی و افزایش مهارت‌های مقابله‌ای، تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و کاهش استرس دارند. ترکیب این دو نوع مداخله، اثرات هم‌افزایی ایجاد کرده و به بهبود سلامت کلی و افزایش طول عمر کمک می‌کند. با این حال، محدودیت‌هایی مانند نیاز به تعهد بلندمدت، دسترسی به منابع و تخصص حرفه‌ای، ممکن است اجرای این مداخلات را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، توصیه می‌شود برنامه‌های مداخله‌ای ترکیبی و شخصی‌سازی‌شده با در نظر گرفتن نیازها و شرایط فردی طراحی شوند تا به بهبود کیفیت زندگی، کاهش استرس و پیشگیری از بیماری‌ها در ورزشکاران بازنشسته میانسال کمک کنند.

مقدمه: اختلال تعادل به‌عنوان اصلی‌ترین عامل سقوط در سالمندان شناخته شده است. مهم‌ترین هدف بازتوانی زمانی که سیستم تعادلی دچار ضعف می‌شود، رفع این اختلال است. از این رو درمانگران و متخصصین علوم ورزشی تمرینات ورزشی را برای تسهیل و بهبود وضعیت تعادل به کار می‌گیرند. بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه اثر تمرینات فال‌پروف با شدت­ و فراونی­های متفاوت بر تعادل سالمندان است.

مواد و روش‌ها: ‌‌در‌ این‌ پژوهش‌ سالمندان در گروه‌‌ سنی‌ 66 تا 77 سال به پنج ‌‌گروه‌‌‌‌ ده نفره‌‌ تجربی‌ با‌ شدت و فراوانی بالا و پایین وگروه کنترل تقسیم شدند و‌ در‌ یک‌ طرح‌ تحقیق‌ شامل ‌‌پیش آزمون‌، هشت‌ هفته ‌تمرینات ‌فال‌ پروف‌ و‌ پس آزمون ‌شرکت‌کردند. ‌گروه‌های ‌تجربی ‌بلافاصله‌‌ پس ‌‌‌از‌‌ پیش آزمون‌‌ به‌ مدت‌ هشت‌ هفته‌ (سه‌ جلسه‌ در‌ هفته‌، هر‌ جلسه‌‌‌‌45دقیقه‌) در‌ تمرینات‌ فال‌ پروف‌ با‌ فراوانی بالا‌ و‌ پایین‌ شرکت‌ کردند.‌ ولی ‌گروه‌ کنترل‌ پس‌ از‌ ‌پیش آزمون‌ ‌به فعالیت‌های ‌‌روزانه‌ خود ‌پرداختند‌.‌ از ‌‌پرسشنامه ‌‌‌‌‌فعالیت ‌‌و‌ سلامت‌ فال‌ پروف ‌‌به منظور‌‌کسب‌ اطلاعات‌ در‌ مورد‌ وضعیت‌ کلی‌ سلامت‌، سبک‌ زندگی‌ و ‌الگوهای ‌فعالیت ‌جسمانی ‌افراد‌ سالمند‌‌ استفاده‌ گردید.‌‌ به‌منظور‌ شناسایی‌ مشکلات‌ تعادل‌ از‌ مقیاس‌ پیشرفته‌ تعادل‌ فولرتون‌ استفاده‌ شد‌. برای‌ ارزیابی‌ داده‌های‌ طبیعی‌ از‌ آزمون‌ شاپیرو‌ویلک ‌و‌ برای‌‌تجزیه وتحلیل‌‌ داده ها ‌‌از‌ تحلیل ‌‌کووواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح ‌معناداری ‌‌‌05/0استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج یافته‌های تحقیق نشان‌ داد‌ که‌ تمرینات‌‌‌ ‌‌فال‌ پروف‌ با‌ شدت و فراوانی بالا و پایین ‌‌باعث‌ بهبود‌ تعادل‌ سالمندان‌ می‌گردد. همچنین مشاهده شد تنها بین تعادل سالمندان در تمرینات فال پروف با شدت وفراوانی بالا و تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی پایین تفاوت معناداری وجود دارد.

نتیجه‌گیری: ‌‌می‌توان‌‌ چنین‌ استنباط‌ کرد‌ که‌ این‌ برنامه‌ تمرینی با شدت و فراوانی مختلف ‌یک‌ روش‌ مؤثر‌‌ در ‌بهبود ‌تعادل ‌‌باشد‌ که ‌‌در نتیجه‌‌ آن‌ خطر سقوط ‌‌تا‌ حدودی‌ در‌ افراد‌ سالمند کاهش ‌‌یابد‌.‌ همچنین ‌‌به کارگیری ‌‌این ‌برنامه ‌تمرینی ‌‌به منظور‌ اقدامی ‌‌پیشگیرانه‌‌ و‌ درمانی ‌‌احتمالا خسارت‌ جانی،‌‌ مالی‌،‌ روانی ‌‌و ‌فشارها‌یی‌‌ که ‌بر ‌خانواده های ‌‌سالمندان‌ وارد‌ می‌شود‌ تا‌ حدی‌‌ کاهش ‌‌یابد‌‌ و‌کیفیت ‌‌زندگی‌ آنان‌‌ را‌‌ تحت تأثیر‌‌ قرار‌‌ دهد.

این پژوهش به بررسی تأثیر تمرینات فال پروف بر تعادل سالمندان در گروه سنی 66 تا 77 سال پرداخت. در این مطالعه، 20 مرد سالمند دو گروه تجربی گروه کنترل تقسیم شدند. تمامی شرکت‌کنندگان در یک طرح تحقیقاتی شامل پیش‌آزمون، هشت هفته تمرینات فال پروف و پس‌آزمون شرکت کردند. گروه‌های تجربی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقیقه در تمرینات شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل فعالیت‌های روزانه خود را ادامه دادند.برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه فعالیت و سلامت فال پروف استفاده شد که اطلاعاتی درباره وضعیت کلی سلامت، سبک زندگی و الگوهای فعالیت جسمانی سالمندان ارائه داد. همچنین، برای شناسایی مشکلات تعادل از مقیاس پیشرفته تعادل فولرتون بهره گرفته شد. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروه تجربی (تمرینات با شدت بالا) و گروه کنترل تفاوت معناداری در متغیر تعادل وجود دارد (F=31.92, p=0.001, η²=0.44). همچنین پیش‌آزمون به عنوان متغیر کوواریت تأثیر معناداری بر نتایج داشت (F=24.76, p=0.001, η²=0.38). میانگین تعدیل شده گروه تجربی به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود، که نشان‌دهنده اثربخشی قابل توجه این پروتکل تمرینی بر تعادل سالمندان مرد شهر مشهد می‌باشد.این نتایج بر اهمیت تمرینات فال پروف به عنوان یک مداخله مؤثر برای بهبود تعادل سالمندان تأکید می‌کند و می‌تواند به عنوان یک استراتژی توانبخشی در برنامه‌های ورزشی سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.