طول عمر

هدف این پژوهش تعیین ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های توانمندسازی سالمندیاران و اولویت‌بندی آن‌ها بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع پژوهش‌های آمیخته بود. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش سنتز پژوهی، به بررسی سیستماتیک پژوهش‌های مرتبط پرداخته و از تحلیل کیفی برای شناسایی ابعاد و مولفه‌های اصلی توانمندسازی سالمندیاران استفاده شده است. نتایج شناسایی ابعاد، پنج بُعد کلیدی در بخش آموزش را مشخص کرد: مهارت‌های عملی، مهارت‌های ارتباطی، پشتیبانی روانی و عاطفی، مدیریت و رهبری، و استفاده از فناوری. همچنین در بخش توانمندسازی نیز هفت بعد آموزش و مهارت‌آموزی، خدمات بهداشتی و درمانی، حمایت اجتماعی و روانی، محیط زندگی و دسترسی‌ها، پشتیبانی مالی و اقتصادی، آگاهی و آموزش خانواده‌ها و فرهنگ‌سازی و آگاهی‌رسانی شناسایی شدند. در ادامه، با استفاده از تکنیک‌های دلفی فازی چانگ، اولویت‌بندی ابعاد و مولفه‌های شناسایی‌شده صورت گرفت. توانمندسازی سالمندیاران نیازمند بهبودهای اساسی به‌ویژه در زمینه‌های آموزش عملی و پشتیبانی روانی و عاطفی است؛ در حالی که استفاده از فناوری با توجه به پیچیدگی‌ها و محدودیت‌های اجرای عملی در رتبه پایین‌تری قرار گرفت. مدل توانمندسازی با ترکیب یافته‌های پژوهش و بازخوردهای متخصصان طراحی شد و با ارائه یک مدل جامع، به تبیین عوامل مؤثر در توانمندسازی سالمندیاران پرداخته و پیشنهادات کاربردی برای بهبود کیفیت آموزش و توسعه مهارت‌های سالمندیاران ارائه گردید.

هدف این مطالعه، بررسی اثر تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا بر برخی شاخص‌های عملکرد تنفسی و کیفیت حرکت در زنان دارای اضافه‌وزن و چاق بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی، ۳۶ زن چاق با شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۹ و در بازه سنی ۲۵ تا ۴۵ سال، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۸ نفر) و کنترل (۱۸ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی شش هفته، در سه جلسه تمرین ۴۵ تا ۶۰ دقیقه‌ای در هفته شرکت کرد. عملکرد تنفسی با استفاده از آزمون حبس نفس (در دم و بازدم) و تعداد تنفس در دقیقه و کیفیت حرکت از طریق آزمون غربالگری حرکت عملکردی (FMS) ارزیابی شد. ارزیابی‌ها پیش و پس از مداخله برای هر دو گروه انجام شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا بر ظرفیت حبس نفس در دم و بازدم و برخی شاخص‌های کیفیت حرکت مانند عبور از مانع، شنای سوئدی، ثبات چرخشی و نمره کل حرکت تأثیر معنادار آماری دارد (P<0.001). با این حال، تفاوت معناداری در تعداد تنفس، حرکت اسکات، لانج و دامنه حرکتی شانه بین دو گروه مشاهده نشد  (P>0.05). یافته‌ها حاکی از آن است که تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا می‌تواند در بهبود عملکرد تنفسی (خصوصاً ظرفیت حبس نفس) و برخی الگوهای حرکت عملکردی در زنان چاق مؤثر باشد. با توجه به محدودیت برخی متغیرها، مطالعات آینده با طراحی دقیق‌تر و ابزارهای ارزیابی پیشرفته‌تر توصیه می‌شود.

این مطالعه به بررسی فرصت‌ها و چالش‌های هوش مصنوعی در صنعت ورزش و سلامت با تأکید بر بهبود کیفیت زندگی سالمندان در ایران می‌پردازد. این پژوهش یک مرور روایی با روش تحلیل توصیفی است که بر اساس بررسی مطالعات علمی منتشرشده بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ انجام شده است. منابع مورد بررسی شامل مقالات علمی، گزارش‌های پژوهشی و اسناد معتبر در حوزه کاربردهای هوش مصنوعی در سلامت و ورزش سالمندان است. اطلاعات استخراج‌شده از این منابع بر اساس چهار محور اصلی شامل بهبود دسترسی به خدمات پزشکی، تحلیل داده‌های سلامت، توسعه برنامه‌های ورزشی شخصی‌سازی‌شده و افزایش کارایی سیستم‌های درمانی تحلیل شده است. نتایج نشان داد که هوش مصنوعی نقش مهمی در بهبود سلامت سالمندان دارد و می‌تواند از طریق سیستم‌های پایش سلامت، تشخیص زودهنگام بیماری‌ها و برنامه‌های توانبخشی هوشمند، کیفیت زندگی آن‌ها را ارتقا دهد. همچنین، هوش مصنوعی به بهینه‌سازی خدمات پزشکی و کاهش هزینه‌های درمانی کمک کرده و امکان ارائه مراقبت‌های پزشکی از راه دور را فراهم می‌سازد. بااین‌حال، چالش‌هایی مانند نگرانی‌های اخلاقی و امنیتی، محدودیت‌های زیرساختی، موانع قانونی و مشکلات مرتبط با سواد دیجیتال سالمندان، از موانع اصلی در مسیر اجرای گسترده این فناوری محسوب می‌شوند. استفاده از هوش مصنوعی در حوزه سلامت و ورزش سالمندان ظرفیت بالایی برای بهبود خدمات درمانی و مراقبتی دارد. بااین‌حال، برای بهره‌گیری مؤثر از این فناوری، توسعه زیرساخت‌های دیجیتال، تدوین قوانین حمایتی، آموزش نیروی متخصص و افزایش آگاهی عمومی درباره مزایای هوش مصنوعی ضروری است. اگر این چالش‌ها به‌درستی مدیریت شوند، این فناوری می‌تواند نقش کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی سالمندان در ایران ایفا کند.

هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با شخصیت جامعه پسند در بین زنان و مردان سالمندان می‌باشد. روش این تحقیق روش پیمایشی بوده و نمونه آماری را 300 نفر از سالمندان زن و مرد عضو کانون بازنشستگان شهرستان مراغه تشكیل می‌دهند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه شخصیت جامعه پسند صفاری نیا و همکاران استفاده شده است. در تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه و دو طرفه استفاده شده است. نتایج نشان داد که زنان و مردان سالمندی که دارای سلامت  اجتماعی بالاتری هستند در مقایسه با سالمندانی که دارای سلامت اجتماعی متوسط و پایین هستند از شخصیت جامعه پسند مطلوب تری  برخودار هستند. همچنین سالمندان زن دارای شخصیت جامعه پسند بهتری نسبت به سالمندان مرد هستند. در نهایت اثر متقابل دو عامل جنسیت و سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند رد شد‌.‌ یعنی اثر متقابل میزان سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند یكسان است. بدین معنا كه شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند تنها بوسیله میزان سلامت اجتماعی تعیین نمی‌شود. در نتیجه می‌توان گفت كه تنها میزان سلامت اجتماعی و نوع جنسیت به تنهایی تعیین كننده شخصیت جامعه پسند نیست.

هدف این مطالعه بررسی جامع مراحل کلیدی، بینش‌های صنعتی و استراتژی‌های موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی می‌باشد. در این پژوهش از روش مرور ادبیات با تحلیل توصیفی استفاده شده است. مطالعات و مقالات مرتبط با حوزه هیدروتراپی و کسب و کارهای درمانی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر گردآوری و بررسی شدند. اطلاعات استخراج شده با استفاده از معیارهای کیفی و کمی مورد ارزیابی قرار گرفته و روندهای بازار، فرصت‌ها و تهدیدهای موجود، و استراتژی‌های مدیریتی و بازاریابی در این حوزه تحلیل شده‌اند. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی مستلزم ترکیب دقیق تحقیقات بازار، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، تدوین استراتژی‌های بازاریابی کارآمد و مدیریت کیفیت خدمات است. همچنین، دیجیتالیزه کردن فرآیندها و نوآوری در ارائه خدمات، از عوامل کلیدی در افزایش رضایت مشتریان و بهره‌وری اقتصادی به شمار می‌آیند. این مطالعه تأکید می‌کند که تلفیق رویکردهای مدیریتی مدرن با نوآوری‌های فناورانه می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد یک کسب و کار هیدروتراپی موفق و پایدار شود. مدیران و کارآفرینان با استفاده از داده‌های دقیق بازار و اتخاذ استراتژی‌های نوین، می‌توانند فرصت‌های موجود را به بهترین نحو بهره‌برداری کنند.

آسایش حرارتی به طور قابل توجهی بر سلامت و کیفیت زندگی سالمندان تأثیر می‌گذارد. بنابراین اطمینان ازنقش آسایش حرارتی برای رفاه سالمندان، به ویژه در برابر تغییرات محیطی آسیب پذیر هستند، بسیار مهم است.هدف این مطالعه بررسی وضعیت آسایش حرارتی سالمندان متأثر از تنوع دامنه دمایی، نوع و میزان صدای محیط است. این مطالعه از نوع مطالعه آزمایشگاهی 216 سالمند ساکن شهر ایلام را به عنوان جامعه آماری انتخاب کرد. این آزمایش درپاییز 1403 انجام شد. شرکت کنندگان در گروه‌های مختلف برای ارزیابی اثرات دما (20، 25 و 30 درجه سانتی گراد)، شدت صدا (55، 65، 75 و 85dB) و نوع صدا (موسیقی، ترافیک و شلوغی ) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها به صورت تصادفی در گروه‌های 72، 24، 12 و 6 نفری قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری‌شده در بین این گروه‌ها با استفاده از آنالیز واریانس سه فاکتوری (سه‌طرفه(ANOVA برای بررسی اثرات بین متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد سطوح مختلف متغیر دما و میزان صدا به ترتیب با مقادیر F(2، 180)=275.665 ،  p<0.05)) و  (F(3، 180)=0.197 ،  p<0.05) تاثیر معنی داری بر میزان احساس آسایش حرارتی در میان سالمندان دارند. اثرات سطوح فاکتور دما در فاکتور نوع صدا با مقدار (F(4، 180)=17.192، p<0.05) بر میزان احساس آسایش حرارتی در میان سالمندان تاثیر معنی­داری دارد. در مقابل سطوح فاکتور نوع صدا ، اثر متقابل دما در نوع صدا، دما در میزان صدا، نوع صدا در میزان صدا و اثرات متقابل فاکتورهای دما، فاکتور نوع صدا و میزان صدا بر میزان احساس آسایش حرارتی در میان سالمندان تاثیر معنی­داری نداشتند. میانگین میزان احساس آسایش حرارتی در میان سالمندان بر اساس سطوح فاکتور دما برای گروه‌های دمای 20، دمای 25 و دمای 30 درجه سانتیگراد به ترتیب  برابر 86/0-، 13/0 و 52/1 به دست آمد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که سطوح مختلف متغیر دما و میزان صدا به طور قابل توجهی بر آسایش حرارتی سالمندان تأثیر می‌گذارد. علاوه بر این، اثر متقابل قابل توجهی بین دما در نوع صدا برآسایش  حرارتی سالمندان وجود دارد. با این حال، عوامل نوع صدا، اثر متقابل فاکتور‌های دما در میزان صدا، نوع صدا در میزان صدا، دما در نوع و میزان صدا تأثیر قابل توجهی بر آسایش حرارتی سالمندان نداشتند.

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ورزش‌های آبی بر سلامت جسمانی و روانی سالمندان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه مروری توصیفی است که با مرور مقالات منتشرشده در بازه زمانی 2014 تا 2024 صورت گرفت. اطلاعات از پایگاه‌های معتبری مانند PubMed، Scopus، Google Scholar، و SID استخراج شدند. معیارهای ورود شامل مقالات مرتبط با تأثیر ورزش‌های آبی بر سالمندان بود که به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شده بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کیفی و مقایسه‌ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که ورزش‌های آبی تأثیر معناداری بر کاهش دردهای مزمن، بهبود تعادل حرکتی، افزایش دامنه حرکتی، و کاهش علائم افسردگی و اضطراب در سالمندان دارد. همچنین این ورزش‌ها به‌طور چشمگیری کیفیت خواب و رضایت از زندگی را افزایش می‌دهند. مقایسه با سایر روش‌های ورزشی نیز نشان داد که ورزش‌های آبی در کاهش ریسک افتادن و بهبود عملکرد حرکتی، اثربخشی بالاتری دارد. ورزش‌های آبی می‌توانند به‌عنوان یکی از مؤثرترین روش‌ها برای ارتقای سلامت جسمانی و روانی سالمندان به‌کار گرفته شوند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد محیط آب نظیر کاهش فشار بر مفاصل و ایجاد حس امنیت، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پیشگیری و توان‌بخشی در این گروه سنی تبدیل می‌کند. گسترش دسترسی به امکانات ورزش‌های آبی و افزایش آگاهی درباره فواید آن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سالمندان کمک شایانی کند.

سکته‌مغزی شایع‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین بیماری‌های نورولوژیک در افراد بالغ است که باعث اُفت تعادل و وابستگی کارکردی می‌شود. بنابراین، هدف این پژوهش مطالعه تأثیر شیوه تمرین تکلیف دوگانه با شرایط ثابت و متغیر بر تعادل بزرگسالان پس از سکته مغزی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش افراد بزرگسال دارای سابقه سکته‌مغزی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی شهرستان شوش دانیال بودند. از بین افراد داوطلب 30 نفر به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل، گروه تکلیف دوگانه در شرایط ثابت و گروه تکلیف دوگانه با اولویت متغیر تقسیم شد. یک هفته قبل از شروع مطالعه، اهداف، اهمیت و مراحل پژوهش برای آزمودنی‌ تشریح شد و فرم رضایتنامه آگاهانه توسط شرکت‌کنندگان تکمیل شد. پیش‌آزمون تعادل برگ و بلند شدن و رفتن زماندار انجام شد و آزمودنی‌ها به صورت تصادفی به 3 گروه 10 نفری، یعنی دو گروه آزمایشی (تمرین تکلیف دوگانه در شرایط ثابت و تمرین تکلیف دوگانه در شرایط متغیر) و گروه کنترل تقسیم ‌شدند. گروه‌های آزمایشی تمرینات را به مدت 4 هفته متوالی، هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه‌ای، انجام دادند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد تعادل ایستا و پویای بزرگسالان پس از سکته مغزی، متعاقب تمرین تکلیف دوگانه با شرایط ثابت و متغیر به طور معنی داری بهبود یافت (p≤0.05). بر اساس یافته‌های این پژوهش، شیوه تمرینی تکلیف دوگانه با شرایط ثابت و متغیر می‌تواند برای افزایش تعادل ایستا و پویای بزرگسالان دارای سابقه سکته مغزی مورد استفاده قرار گیرد.