طول عمر

هدف این پژوهش تعیین ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های توانمندسازی سالمندیاران و اولویت‌بندی آن‌ها بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش از نوع پژوهش‌های آمیخته بود. در این پژوهش با بهره‌گیری از روش سنتز پژوهی، به بررسی سیستماتیک پژوهش‌های مرتبط پرداخته و از تحلیل کیفی برای شناسایی ابعاد و مولفه‌های اصلی توانمندسازی سالمندیاران استفاده شده است. نتایج شناسایی ابعاد، پنج بُعد کلیدی در بخش آموزش را مشخص کرد: مهارت‌های عملی، مهارت‌های ارتباطی، پشتیبانی روانی و عاطفی، مدیریت و رهبری، و استفاده از فناوری. همچنین در بخش توانمندسازی نیز هفت بعد آموزش و مهارت‌آموزی، خدمات بهداشتی و درمانی، حمایت اجتماعی و روانی، محیط زندگی و دسترسی‌ها، پشتیبانی مالی و اقتصادی، آگاهی و آموزش خانواده‌ها و فرهنگ‌سازی و آگاهی‌رسانی شناسایی شدند. در ادامه، با استفاده از تکنیک‌های دلفی فازی چانگ، اولویت‌بندی ابعاد و مولفه‌های شناسایی‌شده صورت گرفت. توانمندسازی سالمندیاران نیازمند بهبودهای اساسی به‌ویژه در زمینه‌های آموزش عملی و پشتیبانی روانی و عاطفی است؛ در حالی که استفاده از فناوری با توجه به پیچیدگی‌ها و محدودیت‌های اجرای عملی در رتبه پایین‌تری قرار گرفت. مدل توانمندسازی با ترکیب یافته‌های پژوهش و بازخوردهای متخصصان طراحی شد و با ارائه یک مدل جامع، به تبیین عوامل مؤثر در توانمندسازی سالمندیاران پرداخته و پیشنهادات کاربردی برای بهبود کیفیت آموزش و توسعه مهارت‌های سالمندیاران ارائه گردید.

هدف این مطالعه، بررسی اثر تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا بر برخی شاخص‌های عملکرد تنفسی و کیفیت حرکت در زنان دارای اضافه‌وزن و چاق بود. در این پژوهش نیمه‌تجربی، ۳۶ زن چاق با شاخص توده بدنی بیشتر از ۲۹ و در بازه سنی ۲۵ تا ۴۵ سال، به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۸ نفر) و کنترل (۱۸ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی طی شش هفته، در سه جلسه تمرین ۴۵ تا ۶۰ دقیقه‌ای در هفته شرکت کرد. عملکرد تنفسی با استفاده از آزمون حبس نفس (در دم و بازدم) و تعداد تنفس در دقیقه و کیفیت حرکت از طریق آزمون غربالگری حرکت عملکردی (FMS) ارزیابی شد. ارزیابی‌ها پیش و پس از مداخله برای هر دو گروه انجام شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا بر ظرفیت حبس نفس در دم و بازدم و برخی شاخص‌های کیفیت حرکت مانند عبور از مانع، شنای سوئدی، ثبات چرخشی و نمره کل حرکت تأثیر معنادار آماری دارد (P<0.001). با این حال، تفاوت معناداری در تعداد تنفس، حرکت اسکات، لانج و دامنه حرکتی شانه بین دو گروه مشاهده نشد  (P>0.05). یافته‌ها حاکی از آن است که تمرینات ثبات عصبی-عضلانی پویا می‌تواند در بهبود عملکرد تنفسی (خصوصاً ظرفیت حبس نفس) و برخی الگوهای حرکت عملکردی در زنان چاق مؤثر باشد. با توجه به محدودیت برخی متغیرها، مطالعات آینده با طراحی دقیق‌تر و ابزارهای ارزیابی پیشرفته‌تر توصیه می‌شود.

این مطالعه به بررسی فرصت‌ها و چالش‌های هوش مصنوعی در صنعت ورزش و سلامت با تأکید بر بهبود کیفیت زندگی سالمندان در ایران می‌پردازد. این پژوهش یک مرور روایی با روش تحلیل توصیفی است که بر اساس بررسی مطالعات علمی منتشرشده بین سال‌های ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ انجام شده است. منابع مورد بررسی شامل مقالات علمی، گزارش‌های پژوهشی و اسناد معتبر در حوزه کاربردهای هوش مصنوعی در سلامت و ورزش سالمندان است. اطلاعات استخراج‌شده از این منابع بر اساس چهار محور اصلی شامل بهبود دسترسی به خدمات پزشکی، تحلیل داده‌های سلامت، توسعه برنامه‌های ورزشی شخصی‌سازی‌شده و افزایش کارایی سیستم‌های درمانی تحلیل شده است. نتایج نشان داد که هوش مصنوعی نقش مهمی در بهبود سلامت سالمندان دارد و می‌تواند از طریق سیستم‌های پایش سلامت، تشخیص زودهنگام بیماری‌ها و برنامه‌های توانبخشی هوشمند، کیفیت زندگی آن‌ها را ارتقا دهد. همچنین، هوش مصنوعی به بهینه‌سازی خدمات پزشکی و کاهش هزینه‌های درمانی کمک کرده و امکان ارائه مراقبت‌های پزشکی از راه دور را فراهم می‌سازد. بااین‌حال، چالش‌هایی مانند نگرانی‌های اخلاقی و امنیتی، محدودیت‌های زیرساختی، موانع قانونی و مشکلات مرتبط با سواد دیجیتال سالمندان، از موانع اصلی در مسیر اجرای گسترده این فناوری محسوب می‌شوند. استفاده از هوش مصنوعی در حوزه سلامت و ورزش سالمندان ظرفیت بالایی برای بهبود خدمات درمانی و مراقبتی دارد. بااین‌حال، برای بهره‌گیری مؤثر از این فناوری، توسعه زیرساخت‌های دیجیتال، تدوین قوانین حمایتی، آموزش نیروی متخصص و افزایش آگاهی عمومی درباره مزایای هوش مصنوعی ضروری است. اگر این چالش‌ها به‌درستی مدیریت شوند، این فناوری می‌تواند نقش کلیدی در ارتقای کیفیت زندگی سالمندان در ایران ایفا کند.

هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با شخصیت جامعه پسند در بین زنان و مردان سالمندان می‌باشد. روش این تحقیق روش پیمایشی بوده و نمونه آماری را 300 نفر از سالمندان زن و مرد عضو کانون بازنشستگان شهرستان مراغه تشكیل می‌دهند. برای جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه شخصیت جامعه پسند صفاری نیا و همکاران استفاده شده است. در تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس یک طرفه و دو طرفه استفاده شده است. نتایج نشان داد که زنان و مردان سالمندی که دارای سلامت  اجتماعی بالاتری هستند در مقایسه با سالمندانی که دارای سلامت اجتماعی متوسط و پایین هستند از شخصیت جامعه پسند مطلوب تری  برخودار هستند. همچنین سالمندان زن دارای شخصیت جامعه پسند بهتری نسبت به سالمندان مرد هستند. در نهایت اثر متقابل دو عامل جنسیت و سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند رد شد‌.‌ یعنی اثر متقابل میزان سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند یكسان است. بدین معنا كه شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند تنها بوسیله میزان سلامت اجتماعی تعیین نمی‌شود. در نتیجه می‌توان گفت كه تنها میزان سلامت اجتماعی و نوع جنسیت به تنهایی تعیین كننده شخصیت جامعه پسند نیست.

هدف این مطالعه بررسی جامع مراحل کلیدی، بینش‌های صنعتی و استراتژی‌های موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی می‌باشد. در این پژوهش از روش مرور ادبیات با تحلیل توصیفی استفاده شده است. مطالعات و مقالات مرتبط با حوزه هیدروتراپی و کسب و کارهای درمانی از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۴ از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر گردآوری و بررسی شدند. اطلاعات استخراج شده با استفاده از معیارهای کیفی و کمی مورد ارزیابی قرار گرفته و روندهای بازار، فرصت‌ها و تهدیدهای موجود، و استراتژی‌های مدیریتی و بازاریابی در این حوزه تحلیل شده‌اند. نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که موفقیت در راه‌اندازی کسب و کار هیدروتراپی مستلزم ترکیب دقیق تحقیقات بازار، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، تدوین استراتژی‌های بازاریابی کارآمد و مدیریت کیفیت خدمات است. همچنین، دیجیتالیزه کردن فرآیندها و نوآوری در ارائه خدمات، از عوامل کلیدی در افزایش رضایت مشتریان و بهره‌وری اقتصادی به شمار می‌آیند. این مطالعه تأکید می‌کند که تلفیق رویکردهای مدیریتی مدرن با نوآوری‌های فناورانه می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد یک کسب و کار هیدروتراپی موفق و پایدار شود. مدیران و کارآفرینان با استفاده از داده‌های دقیق بازار و اتخاذ استراتژی‌های نوین، می‌توانند فرصت‌های موجود را به بهترین نحو بهره‌برداری کنند.

این مطالعه با هدف بررسی تأثیر ورزش‌های آبی بر سلامت جسمانی و روانی سالمندان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه مروری توصیفی است که با مرور مقالات منتشرشده در بازه زمانی 2014 تا 2024 صورت گرفت. اطلاعات از پایگاه‌های معتبری مانند PubMed، Scopus، Google Scholar، و SID استخراج شدند. معیارهای ورود شامل مقالات مرتبط با تأثیر ورزش‌های آبی بر سالمندان بود که به زبان‌های فارسی و انگلیسی منتشر شده بودند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کیفی و مقایسه‌ای مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که ورزش‌های آبی تأثیر معناداری بر کاهش دردهای مزمن، بهبود تعادل حرکتی، افزایش دامنه حرکتی، و کاهش علائم افسردگی و اضطراب در سالمندان دارد. همچنین این ورزش‌ها به‌طور چشمگیری کیفیت خواب و رضایت از زندگی را افزایش می‌دهند. مقایسه با سایر روش‌های ورزشی نیز نشان داد که ورزش‌های آبی در کاهش ریسک افتادن و بهبود عملکرد حرکتی، اثربخشی بالاتری دارد. ورزش‌های آبی می‌توانند به‌عنوان یکی از مؤثرترین روش‌ها برای ارتقای سلامت جسمانی و روانی سالمندان به‌کار گرفته شوند. ویژگی‌های منحصربه‌فرد محیط آب نظیر کاهش فشار بر مفاصل و ایجاد حس امنیت، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای پیشگیری و توان‌بخشی در این گروه سنی تبدیل می‌کند. گسترش دسترسی به امکانات ورزش‌های آبی و افزایش آگاهی درباره فواید آن می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سالمندان کمک شایانی کند.

این مطالعه به بررسی اثر ورزش در آب بر تغییرات در سطوح سرمی خونی، ترکیب بدنی و عملکرد حرکتی در مردان سالمند مبتلابه سارکوپنی می‌پردازد. در این پژوهش، 24 سالمند سارکوپنی داوطلب که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. گروه تجربی (12 نفر)، تمرینات ورزش در آب طی هشت هفته و هر جلسه تمرینی در مدت 45 دقیقه را انجام داد. سرعت حرکات برای هر دو فاز درون‌گرا و برونگرا 2 ثانیه، میزان افزایش بار تمرینی 1 کیلوگرم در هر شش جلسه و استراحت بین ست‌ها 1 دقیقه پیش‌بینی شد. تمرینات شامل حرکات ساده در محورهای ساجیتال و فرونتال برای مفاصل هیپ، زانو و مچ پا بود و گروه کنترل (11 نفر) تنها با حضور در آب برای شش هفته پیگیری شدند. از معیارهای کارگروه اروپایی سارکوپنیا در افراد سالمند (EWGSOP) برای بررسی سارکوپنی در سالمندان و از مقیاس عملکرد حرکتی سالمندان (GLFS-25) برای سنجش عملکرد حرکتی در ابعاد مختلف زندگی روزمره سالمند استفاده شد. 5 سی‌سی خون از ورید بازویی آزمودنی‌ها در حالت نشسته گرفته شد و مقادیر IGF-1 و TGF-β، مایوستاتین و فولیستاتین سرمی با استفاده از روش الایزا اندازه‌گیری شد. نمونه‌های خونی در وضعیتت نشسته، پس از 15 دقیقه استراحت در صبح از ورید بازویی گرفته شد. درنهایت از دستگاه آنالیز بدن ioi353 برای ارزیابی ترکیب بدنی استفاده شد. از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری آلفای کوچک‌تر یا مساوی 05/0 استفاده شد. یافته‌های تحقیق نشان داد که ورزش در آب منجر به بهبود سطوح سرم IGF-1 (22/0=ƞ، 027/0=p)، و فولیستاتین (36/0=ƞ، 003/0=p) مردان سالمند دارای سارکوپنی می‌شود. سطوح سرم TGF-β (626/0=p) و مایوستاتین (508/0=p) پس از هشت هفته که تمرینات ورزش در آب تغییرات معنی‌داری نشان نداد. همچنین تمرینات ورزش در آب منجر به بهبود ترکیب بدنی (وزن، توده چربی، توده عضلانی، نمایه توده بدنی) مردان سالمند شد (80/0≤ƞ، 001/0>p). درنهایت، تمرینات ورزش در آب منجر به بهبود عملکرد حرکتی مردان سالمند دارای سارکوپنی می‌شود (46/0=ƞ، 001/0=p). نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات ورزش در آب، می‌تواند به‌عنوان یک روش ایمن و مؤثر برای بهبود برخی سطوح سرمی مرتبط با عضله از جمله IGF-1 و فولیستاتین، وضعیت ترکیب بدنی و بهبود عملکرد حرکتی در این گروه از افراد توصیه شود.

این مطالعه به بررسی تأثیر مداخلات شناختی و جسمانی بر کیفیت زندگی و استرس ورزشکاران بازنشسته میانسال می‌پردازد. با استفاده از روش تحلیل روایی و توصیفی، مقالات منتشرشده بین سال‌های 2020 تا 2024 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که مداخلات جسمانی مانند تمرینات هوازی، مقاومتی و انعطاف‌پذیری، با بهبود سلامت فیزیکی، افزایش قدرت عضلانی و تقویت سیستم ایمنی، به بهبود کیفیت زندگی و کاهش استرس منجر می‌شوند. از سوی دیگر، مداخلات شناختی مانند تمرینات ذهن‌آگاهی و درمان شناختی-رفتاری، با تغییر الگوهای فکری منفی و افزایش مهارت‌های مقابله‌ای، تأثیر مثبتی بر سلامت روانی و کاهش استرس دارند. ترکیب این دو نوع مداخله، اثرات هم‌افزایی ایجاد کرده و به بهبود سلامت کلی و افزایش طول عمر کمک می‌کند. با این حال، محدودیت‌هایی مانند نیاز به تعهد بلندمدت، دسترسی به منابع و تخصص حرفه‌ای، ممکن است اجرای این مداخلات را تحت تأثیر قرار دهد. بنابراین، توصیه می‌شود برنامه‌های مداخله‌ای ترکیبی و شخصی‌سازی‌شده با در نظر گرفتن نیازها و شرایط فردی طراحی شوند تا به بهبود کیفیت زندگی، کاهش استرس و پیشگیری از بیماری‌ها در ورزشکاران بازنشسته میانسال کمک کنند.