تأثیر ترکیب درمان مرور زندگی و فعالیت بدنی تطبیقی بر رضایت از اوقات فراغت و تبعیض سنی در سالمندان
کلمات کلیدی:
درمان مرور زندگی, فعالیت بدنی تطبیقی, رضایت از اوقات فراغت, تبعیض سنی, سالمندانچکیده
این مطالعه به منظور ارزیابی اثربخشی ترکیب درمان مرور زندگی (LRT) و برنامههای فعالیت بدنی تطبیقی (APAP) بر بهبود رضایت از اوقات فراغت و کاهش تبعیض سنی ادراکشده در سالمندان انجام شد. یک کارآزمایی تصادفی کنترلشده با 30 سالمند از تهران انجام شد که به دو گروه 15 نفری تقسیم شدند. گروه مداخله ترکیبی از LRT و APAP را در دوازده جلسه 60 دقیقهای دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. دادهها در سه نقطه زمانی (پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری سه ماهه) جمعآوری شد. نتایج اصلی با استفاده از ابزارهای استاندارد برای رضایت از اوقات فراغت و تبعیض سنی ادراکشده اندازهگیری شد. تحلیل دادهها شامل تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از SPSS-27 بود. نتایج نشان داد که در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل بهبود قابلتوجهی مشاهده شد. نمرات رضایت از اوقات فراغت از میانگین 3.45 (SD = 0.68) در پیشآزمون به 4.32 (SD = 0.58) در پسآزمون و 4.28 (SD = 0.61) در پیگیری افزایش یافت. نمرات تبعیض سنی ادراکشده از میانگین 3.22 (SD = 0.72) در پیشآزمون به 2.18 (SD = 0.67) در پسآزمون و 2.25 (SD = 0.65) در پیگیری کاهش یافت. تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر اثرات معنادار زمانی و تعامل بین زمان و گروه را برای هر دو متغیر نشان داد (p < .001). ترکیب درمان مرور زندگی و برنامههای فعالیت بدنی تطبیقی به طور مؤثری رضایت از اوقات فراغت را افزایش داده و تبعیض سنی ادراکشده را در سالمندان کاهش میدهد. این یافتهها نشان میدهد که چنین مداخلاتی میتواند در بهبود کلی سلامت سالمندان مؤثر باشد.