اضطراب مرگ در سالمندان: نقش حمایت اجتماعی ادراک شده، سرسختی روانشناختی با واسطه‌گری تاب‌آوری در سالمندان شهر تهران
کلمات کلیدی:
اضطراب مرگ, حمایت اجتماعی ادراک شده, سرسختی روان شناختی, میانجی‌گری, تاب‌آوری, سالمندانچکیده
به علت افزایش جمعیت سالمندان در ایران، نیاز به بررسی عوامل مؤثر بر اضطراب مرگ در این گروه بسیار ضروری است. بر این اساس، این پژوهش با هدف مدل‌سازی معادلات ساختاری اضطراب مرگ بر اساس حمایت اجتماعی ادراک‌شده و سرسختی روانشناختی و با میانجی‌گری تاب‌آوری در سالمندان انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل مردان و زنان سالمند در شهر تهران بود که ۳۰۲ نفر از آن‌ها به صورت هدفمند انتخاب و به پرسشنامه‌های اضطراب مرگ تمپلر، حمایت اجتماعی ادراک‌شده، سرسختی روانشناختی و تاب‌آوری پاسخ دادند. نتایج نشان داد که سرسختی روانشناختی، حمایت اجتماعی و تاب‌آوری قابلیت پیش‌بینی اضطراب مرگ در سالمندان را دارند. همه ضرایب مسیرهای مورد بررسی از نظر آماری معنادار بودند و حمایت اجتماعی و سرسختی روانشناختی علاوه بر تأثیر مستقیم، از طریق متغیر میانجی تاب‌آوری نیز بر اضطراب مرگ سالمندان تأثیر می‌گذاشتند. حمایت اجتماعی ادراک‌شده و سرسختی روانشناختی تأثیر منفی و معناداری بر اضطراب مرگ داشتند. تاب‌آوری با سطح اطمینان ۹۹ درصد به عنوان میانجی بین حمایت اجتماعی ادراک‌شده و اضطراب مرگ سالمندان و همچنین با سطح اطمینان ۹۵ درصد بین سرسختی روانشناختی و اضطراب مرگ سالمندان عمل می‌کرد. مدل تحقیق براساس داده‌های مشاهده‌شده از برازش مطلوبی برخوردار بود. تقویت حمایت اجتماعی ادراک‌شده و سرسختی روانشناختی به عنوان روش‌های مناسبی برای پیشگیری و کاهش آسیب‌پذیری‌های روانی سالمندان مطرح می‌شود. توجه به این متغیرها می‌تواند به کاهش اضطراب مرگ و بهبود سلامت روانی سالمندان کمک کند.
