مقایسه اثر تمرینات فال پروف با شدت و فراوانیهای متفاوت (بالا و پایین) بر تعادل سالمندان
کلمات کلیدی:
اثر تمرینات فال پروف , شدت و فراوانی, تعادل سالمندانچکیده
مقدمه: اختلال تعادل به‌عنوان اصلی‌ترین عامل سقوط در سالمندان شناخته شده است. مهم‌ترین هدف بازتوانی زمانی که سیستم تعادلی دچار ضعف می‌شود، رفع این اختلال است. از این رو درمانگران و متخصصین علوم ورزشی تمرینات ورزشی را برای تسهیل و بهبود وضعیت تعادل به کار می‌گیرند. بنابراین هدف از این پژوهش، مقایسه اثر تمرینات فال‌پروف با شدت و فراونیهای متفاوت بر تعادل سالمندان است.
مواد و روش‌ها: در این پژوهش سالمندان در گروه سنی 66 تا 77 سال به پنج گروه ده نفره تجربی با شدت و فراوانی بالا و پایین وگروه کنترل تقسیم شدند و در یک طرح تحقیق شامل پیش آزمون، هشت هفته تمرینات فال پروف و پس آزمون شرکت‌کردند. گروه‌های تجربی بلافاصله پس از پیش آزمون به مدت هشت هفته (سه جلسه در هفته، هر جلسه45دقیقه) در تمرینات فال پروف با فراوانی بالا و پایین شرکت کردند. ولی گروه کنترل پس از پیش آزمون به فعالیت‌های روزانه خود پرداختند. از پرسشنامه فعالیت و سلامت فال پروف به منظور‌‌کسب اطلاعات در مورد وضعیت کلی سلامت، سبک زندگی و الگوهای فعالیت جسمانی افراد سالمند استفاده گردید. به‌منظور شناسایی مشکلات تعادل از مقیاس پیشرفته تعادل فولرتون استفاده شد. برای ارزیابی داده‌های طبیعی از آزمون شاپیرو‌ویلک و برای‌‌تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل کووواریانس و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 05/0استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج یافته‌های تحقیق نشان داد که تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی بالا و پایین باعث بهبود تعادل سالمندان می‌گردد. همچنین مشاهده شد تنها بین تعادل سالمندان در تمرینات فال پروف با شدت وفراوانی بالا و تمرینات فال پروف با شدت و فراوانی پایین تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه‌گیری: می‌توان چنین استنباط کرد که این برنامه تمرینی با شدت و فراوانی مختلف یک روش مؤثر در بهبود تعادل باشد که در نتیجه آن خطر سقوط تا حدودی در افراد سالمند کاهش یابد. همچنین به کارگیری این برنامه تمرینی به منظور اقدامی پیشگیرانه و درمانی احتمالا خسارت جانی، مالی، روانی و فشارها‌یی که بر خانواده های سالمندان وارد می‌شود تا حدی کاهش یابد و‌کیفیت زندگی آنان را تحت تأثیر قرار دهد.
