سلامت روان و طول عمر: راهبردهایی برای تقویت تاب‌آوری روانشناختی در بزرگسالان مسن

چکیده

هدف از این مطالعه شناسایی و تحلیل راهبردهایی برای تقویت تاب‌آوری روانشناختی در بزرگسالان مسن ساکن تهران بود. این تحقیق به دنبال درک چگونگی تأثیر این راهبردها بر سلامت روان و طول عمر این گروه بود. این مطالعه کیفی با استفاده از رویکرد پدیدارشناختی به بررسی عمیق تجربیات زیسته بزرگسالان مسن پرداخت. ۲۹ شرکت‌کننده بالای ۶۵ سال از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختارمند جمع‌آوری شد تا زمانی که به اشباع نظری رسیدیم. مصاحبه‌ها ضبط و به صورت کلمه به کلمه پیاده‌سازی شدند و با استفاده از نرم‌افزار NVivo تحلیل شدند. از طریق کدگذاری و تحلیل تماتیک، تم‌ها و زیرتم‌های کلیدی شناسایی شدند. تحلیل‌ها نشان داد که چندین راهبرد کلیدی به تقویت تاب‌آوری روانشناختی در بزرگسالان مسن کمک می‌کنند. تم‌های اصلی شامل پشتیبانی اجتماعی، فعالیت‌های تفریحی، دسترسی به خدمات بهداشتی، پذیرش و انطباق، راهبردهای مقابله‌ای، حمایت از خود، سبک زندگی سالم، پیشگیری از بیماری‌ها، کیفیت خواب، فعالیت‌های ذهنی، و ارتباطات اجتماعی بود. شرکت‌کنندگان به اهمیت حمایت خانواده و دوستان، مشارکت در فعالیت‌های فیزیکی و هنری، حفظ سبک زندگی سالم، و دسترسی به خدمات بهداشت روان اشاره کردند. این راهبردها به طور قابل توجهی استرس را کاهش داده، سلامت روان را بهبود بخشیده و به افزایش رضایت از زندگی و طول عمر کمک کرده‌اند. مطالعه نتیجه‌گیری کرد که ترکیبی از پشتیبانی اجتماعی، مشارکت فعال در فعالیت‌های تفریحی و ذهنی، و دسترسی به خدمات بهداشتی نقش مهمی در تقویت تاب‌آوری روانشناختی در بزرگسالان مسن ایفا می‌کند. این راهبردها به کاهش اثرات پیری و بهبود کیفیت زندگی کلی کمک می‌کنند. یافته‌ها بر اهمیت توسعه برنامه‌های حمایتی جامع که نیازهای چندگانه بزرگسالان مسن را در نظر می‌گیرند، تأکید دارد تا بهبود سلامت روان و افزایش طول عمر آن‌ها را ترویج دهند.