بررسی رابطه سلامت اجتماعی با شخصیت جامعه پسند در بین سالمندان
کلمات کلیدی:
سلامت اجتماعی, سالمندی, شخصیت جامعه پسندچکیده
هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی ارتباط سلامت اجتماعی با شخصیت جامعه پسند در بین زنان و مردان سالمندان میباشد. روش این تحقیق روش پیمایشی بوده و نمونه آماری را 300 نفر از سالمندان زن و مرد عضو کانون بازنشستگان شهرستان مراغه تشكیل میدهند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه سلامت اجتماعی کییز و پرسشنامه شخصیت جامعه پسند صفاری نیا و همکاران استفاده شده است. در تحلیل دادهها از تحلیل واریانس یک طرفه و دو طرفه استفاده شده است. نتایج نشان داد که زنان و مردان سالمندی که دارای سلامت اجتماعی بالاتری هستند در مقایسه با سالمندانی که دارای سلامت اجتماعی متوسط و پایین هستند از شخصیت جامعه پسند مطلوب تری برخودار هستند. همچنین سالمندان زن دارای شخصیت جامعه پسند بهتری نسبت به سالمندان مرد هستند. در نهایت اثر متقابل دو عامل جنسیت و سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند رد شد. یعنی اثر متقابل میزان سلامت اجتماعی بر شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند یكسان است. بدین معنا كه شخصیت جامعه پسند در بین دو گروه از زنان و مردان سالمند تنها بوسیله میزان سلامت اجتماعی تعیین نمیشود. در نتیجه میتوان گفت كه تنها میزان سلامت اجتماعی و نوع جنسیت به تنهایی تعیین كننده شخصیت جامعه پسند نیست.
